Piękno i wygląd starożytnych Rosjanek wzbudziły pochwały innych narodów. Każda osoba ma własne zdanie, swoje poglądy na temat ideału piękna, ale wszystkie mają jedno zdanie na temat Rosjanek, zawsze były one opisywane elegancko, ich śnieżnobiała skóra z rumieńcem na policzkach, zauważono piękne, długie włosy. Zgodnie ze stylem nakrycia głowy każdy mógł rozpoznać jego właściciela, wiek, stan cywilny i sytuację finansową. Najpopularniejszą ozdobą zamężnych kobiet były kokoshniki.
Kokoshniki zostały wykonane z jasnego materiału, bardzo bogato zdobione. Takie ubrania były wytwarzane przez rzemieślników przez ponad jeden dzień. Uratowali je bardzo ostrożnie. Rodzaje koktajli były bardzo różnorodne. Ubrania są tak tradycyjne, że można było ustalić z nich siedlisko właściciela.
Z czego składa się kokoshnik
Kokoshnik to starożytny rosyjski nakrycie głowy dla kobiet, w formie grzebienia (półksiężyca) wokół głowy, z pomalowaną przednią częścią, która znajduje się wysoko nad czołem. Wstążki są przymocowane z tyłu. Symbol rosyjskiego tradycyjnego stroju. Pochodzi z kokosowego „kurczaka” i „koguta”. Nazwa ta pochodzi od porównania herbu z herbem ptaka. Twarz staje się w centrum uwagi. Ponadto Kokoshnik podkreśla znaczenie tego wydarzenia.
Uwaga! Celem dekoracji jest szczelne zakrycie włosów i ukrycie długich włosów.
W zależności od miejsca zamieszkania na różnych terytoriach Rosji utworzono osobliwą formę kokuy, która została określona przez różne znaki: osobliwość stylizacji włosów, zdjęta w dwóch warkoczach (można ją zaplecić wokół głowy, nad czołem, z tyłu głowy itp.), Różnorodną biżuterię i wkładki. Aby dodać uroku obrazowi, dodano aksamitne ostrza i obniżono koraliki, klapsy i inne szczegóły, których podstawą jest kokoshnik.
4 rodzaje kokoshników wyróżniają się swoją konstrukcją:
- jednorożec
- kształt cylindra płaskiego,
- kształt elipsy
- dwużebrowy.
Kokoshnik składa się z takich części:
- szefie
- włosy (Donieck);
- niższe;
- mankiet;
- wyrocznia;
- ostrza.
Z czego wykonane są elementy kokoshnika
Kokos miał wysoką
wyrocznię z koronkowymi detalami i perłowe dolne dno (dolne), okrągły aksamitny spód i kark z koralików. Z boku wisiały wisiorki wykonane z koralików lub innych koralików. Podczas zakładania lekko przesunięto go na czoło, a tył głowy wykonano z płótna, przymocowanego wstążkami. Kokuy wyglądał jak lekki fan.
Podstawa została wykonana na solidnej podstawie z adamaszku i aksamitu, kumach na mocnej podstawie (płótno, karton, materiał kartonowy). Miękka część była koniecznie uszyta, mierząc głowę właściciela sukienki. Nad grzebieniem ozdobiono wzorzystym galonem, koralikami lub perłami oraz misterną koronką, która wzbudziła jeszcze większy podziw.
Często używane ozdoby z kwiatów i stylizowane ptaki, jako przykład wzorów haftu. W strefie potylicznej ozdoby były często wykonane ze złotych nici. A za Kokuyą przymocowane były jedwabnymi wstążkami. Krawędź może być ozdobiona sutanami, spadającymi perłami (lub innym materiałem) z nitkami, co pozwoliło niezbyt młodym kobietom ukryć ślady wieku na twarzach. Szaliki lub lekki welon można było nosić na kokoshniku; atrybuty obszyto koronką i wzorami. Szale zapinano pod brodą lub obniżano od góry kokusha, na ramiona lub plecy.
Jak nazywa się tył kokoshnika i jakie są jego funkcje
Plecy nazywano grzbietem głowy. Został wykonany z ciasnego materiału, pięknego aksamitu. Zimą używano futra sobolowego lub bobrowego do ochrony głowy przed zimnem. Potem kokoshnik stał się jeszcze piękniejszy. Klaps został użyty do zakrycia szwów produktu. Gdy kokuy był wykonany z cienkiego materiału, dziewczyny mogły zawiązać go wstążkami na brodzie lub zrobić piękną dużą kokardę z tyłu głowy.
Teraz wielu kokosynichki są przechowywane w muzeach i kolekcjach osobistych. We współczesnej kulturze ta odzież jest nieodzownym atrybutem noworocznego kostiumu „Śnieżna dziewczyna”, królowej Amidali w filmie „Gwiezdne wojny”, a także jest używana w innych dziedzinach.
